Nowy ustrój, nowa prasa

Prasa polska przeżywała wzloty i upadki. Nie pomagały w jej rozwoju ani wojny, ani przewroty polityczne. Jednak ten ostatni, pozwolił prasie rozwinąć skrzydła. Od 1973 roku do wprowadzenia stanu wojennego na polskim rynku prasowym brak było niezależnej prasy a wszystkim rządziła cenzura. Dopiero pod wpływem zmian politycznych, w 1989 roku pojawiła się wysokonakładowa prasa niezależna. Można było czytać takie tytuły jak „Gazeta Wyborcza” i wznowiony „Tygodnik Solidarność”. Ponadto, ujawniały się pisma drugiego obiegu, takie jak „Arka”, „Krytyka” i inne tego typu. Ponadto, już zupełnie oficjalnie zaczęto rozprowadzać tytuły prasy emigracyjnej, z których najpopularniejsza była paryska „Kultura”.

Już w 1990 roku ustawowo zniesiono cenzurę i zlikwidowano Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, a licencyjny system prasowy zamieniono na rejestracyjny, polegający na konieczności sądowej rejestracji tytułu. Rozwiązano koncern RSW i zlikwidowano monopol państwa w dziedzinie kolportażu. Jednak państwo pozostawiło sobie największego dystrybutora prasy – RUCH. Dziś na rynku współistnieją tysiące tytułów różnego rodzaju pism ogólnopolskich, regionalnych i lokalnych. Możemy czytać miesięczniki, tygodniki i dzienniki. Mamy prasę typowo informacyjną, ale również ilustrowane czasopisma dla pań i gazetki dla dzieci. Prasa jest wolna, istnieje wolność słowa. Każdy kto chce, może dziś wydawać swoje czasopismo i zarabiać na zamieszczanych w nich reklamach, bo to jest dziś głównym dochodem wydawnictw.

about author

admin

related articles