Przy przygotowaniu powierzchni otworów do natryskiwania stosuje się te same metody co dla wałków. Dla otworów należy jednak stosować metody pozwalające na osiągnięcie maksymalnej przyczepności, gdyż siły skurczu powstające w czasie stygnięcia warstwy dążą do jej oderwania od podłoża, szczególnie przy większych grubościach. W celu lozwinięcia powierzchni (zapewnienia jej odpowiedniej chropowatości) stosuje się również gwintowanie za pomocą zwykłego noża o kącie zarysu gwintu 60° lub 55° i promieniu wierzchołka 0,4-0,5 mm wykonywane jednym przejściem noża na pełną głębokość. Jest to tzw. ?gwint szarpany”. Odpowiednie wysunięcie noża powoduje niewielkie jego drgania, co na obrabianej powierzchni daje nierówności polepszające przyczepność warstwy. Prędkość skrawania powinna wynosić 6-8 m/min. Zadziory powstałe na powierzchniach gwintu muszą być usunięte, ponieważ w tych miejscach wytworzą się na powłoce naroślą, które mogą ulec wyrwaniu wraz z częścią powłoki podczas obróbki wykańczającej. Aby uniknąć zanieczyszczenia powierzchni przygotowanej do metalizowania (tlenki, produkty korozji, woda itp), należy okres między zakończeniem przygotowania a rozpoczęciem natrysku skrócić do minimum. Najlepszym rozwiązaniem jest zorganizowanie natrysku tuż po przygotowaniu. W praktyce warsztatowej nie zawsze warunek ten może być spełniony. Przerwa między tymi dwiema operacjami nie powinna jednak przekraczać 2-3 godzin, a wyjątkowo przy bardzo suchym powietrzu może być przedłużona do 24 godzin.