Prasa od komunizmu do Solidarności

Powstały w 1973 roku koncern wydawniczy PZPR RSW „Prasa–Książka–Ruch” dominował na rynku. Powstały podlegające mu agencje prasowe – Polska Agencja Interpress, Centralna Agencja Fotograficzna oraz Krajowa Agencja Wydawnicza. Koncern posiadał także własne drukarnie i sieć kolportażu. Wszystko to służyło jednak propagowaniu wartości socjalistycznych, fałszowaniu rzeczywistości i informowaniu tylko o tym, co partia uważała za słuszne i właściwe. Jeśli któryś wydawca myślał inaczej, musiał wcześniej czy później zamknąć swoją gazetę. Prasą rządziła cenzura, która nie pozwoliła na przedostanie się niepożądanych informacji do społeczeństwa. Polacy jednak, jak zwykle nie chcieli być pokorni i podporządkować się. Dlatego już w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, wraz z organizowaniem się demokratycznej opozycji, pojawiła się prasa podziemna wydawana poza cenzurą. Wydawano też w podziemiu książki.

W efekcie powstał tzw. drugi obieg wydawniczy. Natomiast już po sierpniu 1980r. rozwinęła się prasa NSZZ „Solidarność”. Wtedy powstało sześć legalnych pism Solidarności. Najbardziej znany był ogólnopolski „Tygodnik Solidarność”. Niestety, polityka wymknęła się spod sowieckiej kontroli. A po wprowadzeniu stanu wojennego 13 XII 1981 czasowo została zawieszona większość prasy. W tym czasie mogły ukazywać się jedynie „Trybuna Ludu” i „Żołnierz Wolności” oraz szesnaście gazet pozawarszawskich. Wszystko zmieniło się dopiero na początku lat dziewięćdziesiątych.

about author

admin

related articles