Koła zębate bezwzględnie podlegają stuprocentowej kontroli. Po dokładnych oględzinach zewnętrznych wszystkich powierzchni pracujących, należy wykonać pomiar średnicy bazowej wielowypustu średnicówką mikrometryczną, otworów pasowanych w kołach mocowanych na wcisk ? średnicówką czujnikową. Jeżeli odchyłki przekraczają określone przez technologa tolerancje graniczone, koła należy odrzucić. Brakowaniu podlegają również koła zębate z wykruszeniami zębów lub ich części. Na powierzchni pracującej zęba dopuszczalne są jedynie rysy o głębokości do 0,15 mm. Przy zębach szlifowanych największa głębokość rys nie może przekraczać 0,1 mm. U dna wrębu zęba dopuszcza się odsądzenie o wysokości nieprzekraczającej 0,1 modułu, pod warunkiem, że luz wierzchołkowy wynosi 0,2-0,3 modułu normalnego. Załamanie krawędzi u wierzchołka zęba może wynosić około 0,1 wartości modułu. Załamanie krawędzi od strony czół powinno wynosić około 0,2 wartości modułu normalnego dla kół silnie obciążonych i około 0,1 wartości modułu dla kół mało obciążonych, przy czym koła zębate pracujące w skrzyniach biegów oraz układach różnicowych należy traktować jako koła silnie obciążone. Przy kołach przesuwnych promień zaokrągleń czół zębów nie może być większy od promienia zaokrąglenia nominalnego o więcej niż 10%. W kołach zębatych wszystkich typów grubość zębów na średnicy podziałowej oraz prawidłowość zarysu zębów (ewolwenty) należy określać metodą stykową. Grubość zębów należy mierzyć mikrometrem z końcówkami talerzykowymi.